Na brzegu wielkiego oceanu istniała Wyspa Uzdrawiających Przypływów. Wyspa ta, otulona ciepłym wiatrem i zapachem soli, miała niezwykłą moc. Każda jej część nosiła ślady dawnych przypływów – jedne delikatne jak pocałunki fal, inne głębokie jak pamięć burz. Wyspa, mimo wszystkich doświadczeń, pozostawała piękna, dumna i pełna życia. Pewnego dnia na wyspę napłynął przypływ o imieniu …

To było rok temu, późny listopad, kiedy przygotowywałam się do świąt z dziećmi. Dom wypełniał zapach świeżo pieczonych pierniczków, a w tle rozbrzmiewały świąteczne piosenki. Nasze serca były przepełnione radością i ciepłem, oczekując na magiczny czas Bożego Narodzenia. Pewnego wieczoru, w środku przygotowań, dostałam niespodziewaną wiadomość od przyjaciółki: „Ewa, czy przyjmiesz pacjentkę w 34. tygodniu …

Nie zawsze Feniks musiał stawać w ogniu, by latać.Kiedy był młody, jego skrzydła były lekkie jak letni wiatr, a on sam przemierzał niebo z zachwytem, docierając do miejsc tak pięknych, że nawet najśmielsze marzenia nie mogły ich oddać. Latał wysoko, swobodnie, do krain pełnych światła, gdzie czuł, że wszystko jest możliwe. Każdy lot był jak …

Dawno temu, w krainie utkanej z mgieł i promieni słońca, żyła dziewczyna imieniem Lira. Była delikatna jak rosa na porannych płatkach kwiatów, a jej serce tętniło muzyką, której nikt inny nie słyszał. Już jako dziecko czuła, że jest częścią czegoś większego. Kiedy biegała po łąkach, w jej głowie powtarzały się słowa, które wydawały się szeptać …

Jesteśmy jak ruchome obrazy, każdy z nas jedną unikalną, pulsującą kreską na tym ogromnym płótnie życia. Potęga zależności, jaką tworzymy, jest jak niewidzialna nić, która łączy nas w jedną, zmieniającą się kompozycję. Przypomina mi to obraz z filmu „Między niebem a piekłem”, gdzie każdy ruch jednej postaci pociąga za sobą falę innych, a całość tańczy …

Idąc szeroką drogą życia, czuję, jak moja postać migocze różnorodnymi „rozmiarami”, które łączą się w jedno. Na tej drodze spotykam wszystkich, których kiedykolwiek poznałam – nawet tych, których mijam jak cienie. Gdy przechodzą „przeze mnie” jak przez mgłę, nie poruszając żadnej mojej komórki, następuje we mnie integracja. Uznaję wtedy te fragmenty siebie, które kiedyś oddzieliły …

Na początku była cisza. Nie taka zwyczajna, lecz cisza pełna delikatnych pulsacji – jakby wszechświat wstrzymywał oddech w oczekiwaniu na coś wielkiego. W tej ciszy znajdowało się małe ziarno. Nie było to jednak zwykłe ziarno. Było utkane z promieni światła, delikatnych jak pajęczyna poranna, a zarazem silnych jak diament wewnątrz ziemi. Ziarno spoczywało w ziemi, …

W pewnej magicznej krainie, gdzie ciała ludzi były tak samo skomplikowane jak uniwersum, istnieli mistrzowie, którzy potrafili dostrzec najgłębsze tajemnice życia. Byli to strażnicy zdrowia – cudowni, tajemniczy, obdarzeni darem widzenia tego, czego nie dostrzegał nikt inny. Ich wiedza była tak wielka, że mówiono, że rozumieją język, w którym mowa jest tkaniną ciała, a emocje …

Dziś chcę podzielić się z Wami tematem, który od jakiegoś czasu mocno mnie zajmuje – wzajemnymi oczekiwaniami lekarzy i pacjentów. Inspiracją była dla mnie książka Tomasza Sobierajskiego „33 czytanki o komunikacji, czyli jak być dobrym lekarzem i nie zwariować”. Wyniki badań przeprowadzonych w Krakowie pokazują, że te dwie grupy patrzą na siebie w zupełnie inny …

Znasz historie o dwóch połówkach, które przez całe życie poszukują siebie nawzajem, aby w końcu, gdy się spotkają, stały się całością? Hm… Czy to oznacza, że każde z nas jest niekompletne, a dopiero połączenie z drugą połową czyni nas pełnymi? A co, jeśli nigdy nie znajdziesz tej drugiej części siebie, albo w pewnym momencie ją …